"Met Van Hanegem, Moulijn en Jansen was Israël de blikvanger van Feyenoord" | OneFootball

Met Rinus Israël is afgelopen week de zoveelste speler van een geweldige generatie overleden. Uiteraard staan veel mensen uit de voetballerij stil bij het overlijden van het Feyenoord-icoon. Wim Kieft schreef vrijdagavond in zijn column ook over het verlies van Israël, één van zijn voetbalhelden van vroeger.

"Hij groeide uit tot een icoon van het Nederlandse voetbal, die bekend stond om zijn hardheid, maar daarnaast geweldig kon voetballen", blikt Kieft terug in De Telegraaf. "Voordat hij in de finale van de Europa Cup I als eerste Nederlander en aanvoerder van Feyenoord die beker boven zijn hoofd mocht houden, scoorde hij met een hele beste kopbal en gaf hij een geweldige pass op Ove Kindvall bij de winnende goal in de verlenging."

Voor Kieft zijn de prestaties van Israël blijvende hoogtepunten uit de geschiedenis van het Nederlandse voetbal. "Samen met Willem van Hanegem, Coen Moulijn en Wim Jansen was Israël de grote blikvanger van het grote Feyenoord, dat in de tijd van het grote Ajax met driemaal de Europa Cup I gewoon kampioen van Nederland werd in 1971. Zelf speelde ik in de nadagen van de carrière van Rinus nog tegen hem. Toen liep hij als bijna 40-jarige als centrale verdediger met van die grote kniebanden om bij PEC Zwolle."

Kieft kon in het speciaal genieten van Israël zijn cynisme, waar regelmatig mooie beelden van opdoken. "Jammer vond ik dat hij op het WK 1974 in Duitsland voornamelijk op de bank zat en bondscoach Rinus Michels koos voor Arie Haan. Toch kwam Rinus nog tot 50 interlands en dat waren er voor die tijd heel veel. Op de bank zag je hem samen met Piet Keizer onderuit gezakt zitten. Keizer werd ook nauwelijks speeltijd gegund. Wat had ik graag naast die twee gezeten, twee cynische voetballers die de hele wedstrijd alles en iedereen afmaken."