Van Beek: "Dat zullen de meesten misschien vergeten" | OneFootball

Na een langere tijd bij sc Heerenveen voetbalt Sven van Beek momenteel voor Al-Shahania in Qatar. De verdediger heeft het erg goed naar zijn zin, geniet van het weer, is een bepalende speler en het niveau valt hem ook niet tegen. Achteraf had de oud-Feyenoorder misschien wel eerder deze stap willen maken. In gesprek met Voetbalzone gaat het ook over zijn tijd bij Feyenoord en alle blessures.

"Ik heb er weleens over nagedacht, van: hoe kan dat nou?”, vertelt Van Beek als zijn blessureverleden ter sprake komt. "Twee blessures waren echt gewoon pech. Voor mijn laatste blessure, mijn achillespees, zal wel een reden zijn geweest. Wat, weet ik niet. In die periode is mijn zoontje geboren, misschien waren het de slapeloze nachten. Ik wil daar ook nooit te lang bij stilstaan, anders word je echt gek. Ik kan er soms nog steeds met mijn hoofd niet bij waarom het zo vaak gebeurd is. Anders was mijn carrière gewoon heel anders gelopen, dat weet ik zeker."

De eerste zware blessure voor Van Beek ontstond in 2016, waardoor hij het hele seizoen 2016/17 moest missen, uitgerekend wanneer Feyenoord, de club waar hij zoveel van houdt, kampioen werd. "Dat kampioenschap voelde niet als mijn kampioenschap. Dat was ook logisch. Ik was natuurlijk blij voor de club, de fans en de stad, maar als sporter wil je alles meemaken en ik heb dat jaar alleen maar vanaf de zijlijn kunnen zien. Dat is wel iets dat aan me geknaagd heeft."

"Ik was een kind van de club, heb de hele jeugdopleiding doorlopen. Feyenoord was al heel lang geen kampioen meer geworden. Als je dat kampioenschap dan op die manier moet meemaken voelt dat wel echt fucked up", vervolgt de verdediger die in totaal 153 wedstrijden voor de Rotterdammers heeft gespeeld. "Ik brak na het duel met Heracles Almelo ook eventjes op het veld. Daarna heb ik snel de knop omgezet en heel erg genoten van het feest en de dingen die je daarna misschien nooit meer meemaakt."

Zelfs toen Van Beek van Karim El Ahmadi de schaal in zijn handen kreeg, bleef hij het gevoel hebben dat hij er niet echt iets aan heeft bijgedragen. "Maar dan ga je daar niet lopen rouwen, dat doe je niet. Ik was heel blij en trots en er kwam ook veel ontlading uit, maar het was gewoon jammer. Al had ik maar één wedstrijd kunnen spelen, weet je wel. Gewoon één wedstrijdje. Ik ben een kind van de club, heb alles meegemaakt en de moeilijke tijden doorstaan. Mijn lichting en de lichting daarvoor hebben Feyenoord wel weer op de kaart gezet. Dat zullen de meesten misschien vergeten, maar dat vergeet jij niet."

Het vertrek

Na een verhuurperiode aan Willem II kreeg Van Beek geen nieuw contract aangeboden bij Feyenoord, waardoor hij na vijftien jaar afscheid moest nemen. "Ik heb daar eerlijk gezegd wel moeite mee gehad. Ik kreeg een schilderij met daarop een aantal mooie momenten, maar toen ik thuiskwam zei ik wel: ‘Dit is het dan. Ik zal misschien nooit meer voor Feyenoord spelen.’ Nu weet ik zeker dat dat nooit meer gaat gebeuren."

Van Beek heeft de nodige moeite gehad met het feit dat hij het uiteindelijk niet echt heeft kunnen maken bij Feyenoord. "Toen dacht ik wel: echt balen dat het zo heeft moeten lopen. Ik wist toen ook nog niet waar ik naartoe ging, dus er was veel onzekerheid. Ik denk dat dat er op dat moment ook eventjes uitkwam. Ik heb heel veel mooie jaren gehad bij Feyenoord en er leuke mensen leren kennen. Op een gegeven moment was het klaar. Dat was wel even slikken."