FR12-column: De twijfel maakt plaats voor zelfverzekerdheid | OneFootball

In deze columnreeks blikt FR12-lid Mathijs in een persoonlijke stijl gedurende het seizoen terug op de stand van zaken rondom Feyenoord. Persoonlijk, nuchter en altijd met het hart op de juiste plaats, al is dat soms met de handen in het haar.

Een mooiere manier om die steeds terugkerende interlandperiode in te gaan, is er niet. Een ontketende Ueda is de reden. Oké, in Europa is er ruimte voor verbetering, maar met de koppositie stevig in handen kunnen we de interlandweek met opgeheven hoofd ingaan. Wederom wordt de Eredivisie, of nee, sorry, de VriendenLoterij Eredivisie, stilgelegd voor twee topaffiches.

Nederland neemt het namelijk op tegen Malta en Finland. Het voelt als de zoveelste noodgedwongen en ongewenste interlandperiode dit seizoen. Het Nederlands elftal mag alleen maar dromen van een spits als Ueda. Wat ben ik aan het genieten van die gozer!

Waar het eerder een uitgemaakte zaak was dat Santi de eerste spits was, is er nu geen twijfel mogelijk over de positie van Ueda. Vanaf de start van het seizoen springt de Japanner al in het oog: steevast basisspits en vanaf augustus dan eindelijk doelpuntenmachine van beroep. Als dit geen bevestiging is dat hij het kan, weet ik het ook niet meer. De twijfel maakt plaats voor zelfverzekerdheid.

Schitterend om te zien dat Ueda eigenhandig de spelers van FC Utrecht op hun plek zette op het moment dat er een vrije trap genomen werd in de 93e minuut bij de cornervlag. Zijn juichen na de 1-0 was misschien nog wel mooier. Ik heb hem volgens mij nog nooit zo uitbundig zien juichen, en terecht ook. De beschaafde, op elkaar geklapte handjes maken binnenkort plaats voor een planking à la Guidetti, maar dan tegenover Watanabe.

Ueda moet fit blijven

Enige kanttekening van dit succes is dat ik er zelfs niet aan durf te denken wat er gebeurt wanneer Ueda ooit uitvalt met een langdurige blessure. We leunen momenteel best wel op zijn rendement, nu hij zo’n beetje de helft van de treffers voor zijn rekening heeft genomen. De fitheid vind ik sowieso een zorgelijk puntje, want die achterlijke roulatie door de door mij aanbeden Van Persie is iets waar ik met mijn hoofd niet bij kan. Gelukkig herhaalde hij dat kunstje niet nog eens tegen Aston Villa, waar we enorm sterk stonden, tot de vermoeidheid erin leek te slaan in de 60e minuut.

Buiten dat vind ik het ontzettend jammer dat we Ajax niet juist nu treffen, want ik ben ervan overtuigd dat we ze bij de strot zouden grijpen. Het totaalplaatje klopt, maar van meer dromen durf ik nog niet. Als trotse koploper de interlandperiode ingaan voelt goed, heel erg goed. Laten we bidden dat spelers als Ueda zonder blessures terugkomen.

Na Heracles-uit wachten de zeer belangrijke wedstrijden tegen Panathinaikos en PSV. Bij die eerstgenoemde speelt een andere voormalig topspits en publiekslieveling, en wel in de persoon van Cyriel Dessers. Een speler die, net als Ueda nu, de Kuip aan zijn lippen had hangen. Op 23 oktober is hij voor even terug in De Kuip, in een door hem zo geliefde avondwedstrijd. Maar hopelijk staat dan Ueda juichend bij de cornervlag. Spierballen tonend en al.