Garcia, Tedesco en Martinez versus de pers: en wat als ze niet helemaal ongelijk hadden? | OneFootball

België heeft zich dinsdag gekwalificeerd voor het Wereldkampioenschap, in een prachtige... schijnvertoning? De scheuren nemen toe, tot het punt dat Rudi Garcia in vraag wordt gesteld, ondanks dat hij goed werk heeft geleverd.

Het is bijna surrealistisch (en het ligt niet aan ons om de versleten grap van het pseudo-surrealisme "op zijn Belgisch" op te halen): een bondscoach die, in plaats van zijn eerste kwalificatie voor een WK te vieren, ervoor kiest om ruzie te maken met de ster-interviewer van een publieke omroep (VTM), met als excuus dat Gilles De Bilde - ja, over hem hebben we het - "fake news" zou hebben verspreid over de kleedkamer.

Rudi Garcia, die vervolgens een vreemde grap maakte tegen de vervanger van De Bilde, Yanko Beeckman ("Uw Frans is goed, dat vind ik leuk"), tegen een collega die inderdaad heel goed Frans spreekt... beter dan de bondscoach Nederlands spreekt, lijkt een beetje de sereniteit te hebben verloren die hij aan het begin van zijn ambtstermijn tentoonstelde, toen hij probeerde iedereen voor zich te winnen.

Verstoort de pers de Duivels?

Maar uiteindelijk, kunnen we het hem kwalijk nemen als deze beelden nu al drie jaar lang zich herhalen? We herinneren ons dat diezelfde Gilles De Bilde werd afgesnauwd door een geïrriteerde Kevin De Bruyne na de nederlaag in Frankrijk. "Oh, Gilles, je bent speler geweest, ik weet niet wat je tegen mij zegt. Tactisch zijn je vragen niet goed", zei destijds de toenmalige aanvoerder van de Duivels.

Domenico Tedesco begon zijn ambtstermijn ook als een grote vriend van de journalisten, in een poging om socialer over te komen dan hij van nature is. Onder zijn laatste woorden op de persconferentie in Brussel herinneren we ons dat overigens vrolijke "De volgende keer praten we Frans" (in Frans in de tekst), wat hij nooit heeft kunnen waarmaken, omdat hij meteen zijn ontslagbrief ontving. We weten het: Tedesco "verloor" zijn strijd tegen de Belgische pers, en eindigde met het beschuldigen door iedereen, hoewel hij zichzelf ook in de problemen bracht, vooral in het dossier Courtois.

Dan gaan we terug naar 2022 en het WK in Qatar. Ook daar herinneren we ons dit ongelooflijke scenario: een kleedkamer in crisismodus, op zoek naar "de mol" en probeerden te begrijpen wie bepaalde problemen van de kern in de pers had laten uitlekken. In dit geval werd de krant L'Equipe met de vinger gewezen, maar we weten het: sommigen praten ook met Belgische journalisten.

"De avond voor de wedstrijd tegen Kroatië hebben we een groepsdiscussie gehad over wat iedereen in de media over een ander had gezegd", herinnert hij zich. "Het is gek om je op dergelijke zaken te moeten concentreren tijdens een WK! De volgende dag moesten we de belangrijkste wedstrijd van ons toernooi spelen en waren we bezig met zulke details", klaagde Leander Dendoncker hierover onlangs.

Jarenlang wees België met de vinger naar de Franse buren vanwege de zelfdestructieve behandeling die de Bleus van de pers kregen. Sinds enkele jaren lijkt het erop dat ook bij ons, door enkele goed geplaatste editorials en insinuaties, de media in staat zijn om een groep te destabiliseren die dat niet nodig heeft. En wat als, tegen juni 2026, iedereen eindelijk in dezelfde richting zou trekken?