''Ik heb getwijfeld, maar besloot toch voor mijn kans bij Feyenoord te gaan'' | OneFootball

De negentienjarige Antoni Milambo beleeft een doorbraakjaar bij Feyenoord. Ondanks zijn jonge leeftijd moest de talentvolle middenvelder lang wachten op zijn kans in het eerste elftal van de stadionclub. Nu hij die kans heeft gekregen, grijpt hij die met beide handen aan. "Het was niet altijd makkelijk om geduldig te blijven."

Na zijn debuut bij Feyenoord 1 moest Milambo lange tijd vanaf de tribune toekijken. Dat viel hem zwaar. "Als je aan Feyenoord 1 hebt geproefd, wil je méér. Ik heb een aantal gesprekken gevoerd waarin de club aangaf dat het wellicht beter zou zijn als ik verhuurd zou worden, zodat ik speelminuten kon maken. Ik heb getwijfeld, maar besloot toch voor mijn kans bij Feyenoord te gaan", vertelt Milambo in een interview met ELF Voetbal.

Speciale band met Lutsharel Geertruida

De middenvelder was vastberaden om zijn plek in de selectie te veroveren, ondanks het gebrek aan speelminuten in het eerste elftal. "Het is weliswaar belangrijk om vlieguren te maken, maar in mijn hoofd was ik er klaar voor. Dat ik bij Jong Feyenoord bleef spelen, ging in mijn hoofd zitten, ja. Daarover heb ik veel gepraat met mensen binnen de club, onder wie Lutsharel Geertruida, en met mensen buiten de club die dicht bij mij staan. Lutsharel heeft ook zo'n periode meegemaakt en gaf me als advies om geduldig te blijven. Mijn kans zou vanzelf komen."

Milambo en Geertruida delen een bijzondere band, die teruggaat tot hun jeugd. "Tot mijn tiende woonde ik in de wijk Slinge, maar nadat ik voor Feyenoord ging spelen, verhuisden we met het gezin naar Vuurplaat. Lutsharel en Crysencio Summerville komen ook van Vuurplaat. Onze band is daardoor erg sterk. In onze jeugd voetbalden we veel en zaten we vervolgens lang samen om over van alles te praten. Zo kwamen we onze dagen door."

Dat Geertruida al een bekende voor hem was, maakte de stap naar het eerste elftal iets makkelijker. "Toen ik me voor de eerste keer bij Feyenoord 1 mocht melden, hielp het dat ik Geertruida al kende. Ik reed ook weleens met hem mee naar trainingscomplex 1908. Al is het niet zo dat ik vroeger bij hem thuis op bezoek ging, want we voetbalden vooral in Vuurplaat. Hij was er altijd bij. Ja, ik ben iets jonger en had het destijds moeilijk tegen hem op straat, haha."