Sauer: ''Ik kijk naar zijn groei en probeer van zijn traject te leren'' | OneFootball

Leo Sauer weet dat er dit seizoen veel van hem verwacht wordt bij Feyenoord. De negentienjarige Slowaakse vleugelaanvaller staat voor een grote uitdaging: het vervangen van Igor Paixão, de uitblinker van vorig seizoen. Na het vertrek van de Braziliaan is Sauer in de basis beland en probeert hij zijn eigen stempel te drukken op het elftal van Robin van Persie.

''Igor was geweldig'', vertelt hij in gesprek met Voetbal International. ''Maar hij heeft ook moeten wennen. Ik weet nog dat hij kwam als een verlegen jongen uit Brazilië. Zijn eerste jaar was niet zo goed als zijn laatste, maar toen was hij ongelooflijk. Hij speelde geweldig en maakte belangrijke doelpunten. A star was born.''

Sauer probeert zich te spiegelen aan de ontwikkeling van zijn Braziliaanse voorganger. ''Hij was de beste speler in de Eredivisie, hoewel, voor mij was dat natuurlijk Dávid Hancko'', zegt hij met een glimlach. ''Zonder gekheid: Igor was fantastisch. Ik kijk naar zijn groei en probeer van zijn traject te leren.''

Wanneer Hancko ter sprake komt, glundert Sauer tijdens het interview. ''Dávid was mijn gids, bij Feyenoord 1 en het Slowaakse elftal. Ik ken geen speler die zo bezeten en toegewijd is, bijna obsessief. We misten hem enorm tegen Noord-Ierland, maar daarna kwam hij, zonder te trainen en met waarschijnlijk slaapgebrek, toch nog spelen tegen Luxemburg. En hij gaf meteen een assist.''

Ik mis hem nog elke dag

Sauer spreekt met veel bewondering over zijn voormalige ploeggenoot. ''Dávid is niet alleen een voorbeeld als prof, maar vooral ook als mens. Zo aardig, zo toegankelijk, zo behulpzaam. Ik mis hem nog elke dag. Gelukkig zien we elkaar bij de nationale ploeg, en ik probeer alle wedstrijden van Atlético Madrid te kijken. Als ik hem zie spelen, ben ik trots. Iedereen bij Feyenoord gunde hem zijn transfer, iedereen houdt van hem.''

Nu Hancko weg is, staat Sauer voor het eerst echt op eigen benen. Ook de familie Pusic, die de buitenspeler buiten het veld begeleidde, is vertrokken uit Nederland. ''Niet dat het moeilijk is, maar het is wel nieuw'', legt hij uit. ''In Slowakije speelde ik altijd met mijn broer. Bij MŠK Žilina woonden we op het internaat, kregen we eten en hoefden we alleen maar te presteren. Nu moet ik het zelf doen, maar ik heb nog veel contact met thuis. Dit is gewoon de volgende fase.''

De jonge buitenspeler weet dat dit een belangrijk seizoen voor hem wordt. ''Ik was erbij toen Feyenoord kampioen werd, maar maakte geen deel uit van het team. Het voelt niet echt als mijn titel. De KNVB-beker en de Johan Cruijff Schaal heb ik gewonnen, maar ik was geen basisspeler. Voor mijn gevoel heb ik nog heel wat te winnen bij Feyenoord. Dat is waar ik me op focus. Ik heb ook nog een contract tot 2028. Ik ben nog niet klaar.''