Boëtius begon als een komeet: ''Clubs als Arsenal, AC Milan en Juventus waren concreet'' | OneFootball

Jean-Paul Boëtius werd samen met Anass Achahbar, Tonny Vilhena en Terence Kongolo aangekondigd als de gouden lichting van Feyenoord. De vier talenten werd een toekomst in de Europese top voorspeld. Eerstgenoemde zette zijn status als supertalent kracht bij door tijdens zijn debuut in het eerste elftal direct te scoren tijdens de Klassieker. Boëtius is te gast in de podcast De Klank Van en blikt uitgebreid terug.

''Ik mocht de 1-1 maken,'' herinnert de inmiddels 30-jarige Rotterdammer zich maar al te goed. ''In eerste instantie lag ik eigenlijk te slapen aan de linkerkant. Wesley Verhoek kwam door over rechts en op dat moment stond ik eigenlijk te ver weg. Uiteindelijk legt hij hem breed op Immers, die hem op miraculeuze wijze over de bal heen trapt en daardoor kwam die voor mijn linkerbeen. De datum en wedstrijd staan nog op mijn lichaam getatoeëerd.''

Boëtius debuteerde op 28 oktober 2012 onder Ronald Koeman. De trainer heeft veel indruk gemaakt. ''De eerste twee jaar onder Koeman waren voor mij fantastisch. Het leek voor mij alleen maar bergopwaarts te gaan. Het ging allemaal in een stroomversnelling, een wereld ging voor je open. De eerste weken voor mijn debuut was ik nog niet officieel overgeheveld naar het eerste elftal. Het was de bedoeling dat ik een keer in de week ging meetrainen, maar sinds de eerste dag ben ik niet meer teruggeweest naar de A1.''

Na zijn debuut tegen Ajax mocht Boëtius een week later direct starten tegen FC Twente. Voor de aanvaller een teken om aan te kloppen op het kantoor van Koeman om te vragen of hij kon worden gezien als volwaardig eerste elftalspeler, met daarbij alle voordelen zoals een auto van de club. ''Ik belde eerst mijn zaakwaarnemer om te vragen hoe het zat, want er stonden bepaalde dingen in het contract. Hij zei: ga zelf en loop gewoon naar binnen bij Koeman en wees brutaal.''

''Ik moed verzameld en naar binnen. Koeman, Van Bronckhorst en Van Gastel zaten er. Die zaten te lachen achter hun bureau, omdat ik vroeg of ik een auto mocht van de club. Hij zei eerst: wat denk je zelf? Daarna was het: ga maar naar boven een auto uitzoeken,'' lacht Boëtius. ''Koeman waardeerde het wel. De duurste? Nee, helemaal niet. Een Opel Astra was het volgens mij. In de tussentijd kreeg ik er een die werd teruggebracht en op de parkeerplaats stond. Ik dacht: die van Ricky van Haaren. Daarvoor ging ik met de tram naar de club, nu kon ik met de auto.''

Concrete interesse na goede start

De eerste periode eindigde voor Boëtius niet zoals hij had gehoopt. De eerste twee seizoenen maakte de aanvaller nog een prima indruk. Destijds was er een discussie gaande in de media of het talent van Feyenoord of Memphis Depay opgeroepen moest worden voor het Nederlands elftal, waarbij de meerderheid een grotere toekomst voorspelde voor Boëtius. ''Na drie jaar hield het op. Na mijn tweede jaar waren er clubs geïnteresseerd, grote clubs ook. Tottenham Hotspur, Arsenal, AC Milan, Juventus, Sevilla en Valencia. Feyenoord had toen uitgesproken dat ik hoe dan ook bleef.''

''Ik was ondanks mijn jonge leeftijd een sterkhouder in het team. Ik was toen twintig op dat moment en ik was ook afgevallen als een van de laatste spelers voor de WK-selectie, onder Louis van Gaal. Op dat moment stond ik er bij veel clubs goed op. Feyenoord wilde me sowieso behouden en daar heb ik ook met mijn zaakwaarnemer over gesproken. Ik wilde toen zelf de stap maken, maar mijn zaakwaarnemer hield het tegen. Ik ben zelfs van management gewisseld, maar ook die hielden het tegen. Als zulke clubs komen kijken, zoals Arsenal, dan wil je dat graag. Het zat niet in mij om vervelend te gaan doen.''

''Ik had na twee jaar ook het geloof: als ik het nog een jaar laat zien, kom je als een nog grotere jongen binnen. Dat is ook wat mij werd gezegd. Alleen dat jaar liep niet zoals de eerste twee jaar. Toen kwam Fred Rutten. Mismatch? Nee, dat zeker niet. Het heeft niet aan hem gelegen. Ik was ook basisspeler. Het lag voor een groot deel aan mezelf. Ik zat in een vrij onrustige periode, waarin privé ook wat dingen speelden. Ik ben best een jongen die bepaalde dingen niet koud laat, er speelde veel op de achtergrond. De glimlach was er wel, maar dat was een verdedigend mechanisme.''

Voor Boëtius was het op dat moment schakelen. Van concrete interesse van grote clubs als Arsenal naar de bank van Feyenoord. ''Je kan alleen jezelf aankijken, ik wist ook dat ik niet leverde. Elvis Manu, een goede vriend van me, deed het op dat moment wel heel goed en speelde op mijn plek.'' Na een matig seizoen maakte de linksbuiten een overstap voor twee miljoen naar FC Basel. ''Ik had ook kunnen blijven bij Feyenoord, maar het werd Basel. Dat had ik zelf ook niet verwacht. Pas na een gesprek met hen had ik er echt een heel goed gevoel over. Er lag ook een bod van Newcastle en Fiorentina. Na gesprekken ben ik voor Basel gegaan.''