Gewezen jeugdproduct Anderlecht spreekt over de absolute topper: "Kaliber Messi en Ronaldo" | OneFootball

Voetbal is opgebouwd uit onvoorspelbare paden en menselijke verhalen. Scott Bitsindou, die 13 jaar bij Anderlecht heeft doorgebracht, kon zich daar niet doorzetten, maar is in vrede met zijn parcours.

Met het prestige dat aan de club kleeft en de jongeren die elk jaar uit Neerpede komen, blijft Anderlecht een essentiële club op het gebied van opleiding in België. Maar het gezegde is bekend: er zijn veel geroepenen, maar weinig uitverkorenen.

Zo is er het verhaal van Scott Bitsindou

Nu 29 jaar oud en actief bij Heist in de Tweede Amateurklasse, ontdekte Scott Bitsindou het leven in het paars-wit in 2003, toen hij slechts zeven jaar oud was.

De jongen kwam uit een eerste seizoen bij Union Saint-Gilloise. Hij kende Anderlecht meer van de Brusselse derby's dan van de internationale reputatie van de club. Maar hij ontdekte al snel de kwaliteit van de opleiding bij Sporting.

Een team dat druipt van talent

Al snel besefte hij wat het betekent om Anderlecht bij de jeugd te vertegenwoordigen: "We genieten, we domineren iedereen. Als je bij de jeugd van Anderlecht zit, ken je nauwelijks nederlagen. Het is een luxe. Voor mij kwam dat pas later", legt hij uit in de Podcast 'De sportieve consultatie'.

De generatie is veelbelovend: Leander Dendoncker, Youri Tielemans, Andy Kawaya, Selim Amallah, Mohamed Soumaré en David Henen maken er onder andere deel van uit, later vergezeld door Samuel Bastien, Dodi Lukebakio en Stéphane Omeonga.

En dan was er het fenomeen Charly Musonda: "Met wat hij deed, zou je denken dat hij een speler van het kaliber van Cristiano Ronaldo, Lionel Messi of Eden Hazard is. In elk toernooi werd hij uitgeroepen tot de beste speler tegen teams als Real Madrid, Barcelona, Manchester United,... Het was onmogelijk dat hij niet de top van het wereldvoetbal zou bereiken. Hij deed iedereen om zich heen beter worden. Wat ging er mis? Pech, blessures".

Met veel bekende namen klom Bitsindou de ladder op tot het spelen in de Youth League, het equivalent van de Champions League. De jonge talenten van Anderlecht bereikten de halve finales en versloegen daarbij onder meer FC Barcelona. Als basisspeler in de eerste wedstrijd tegen Galatasaray verliet de verdedigende middenvelder vervolgens het team.

Bij de halve finale tegen Shakhtar Donetsk moest hij zelfs op de tribune plaatsnemen: "Ik vond het toen helemaal niet leuk. Maar die campagne bracht me een zekere veerkracht, het vormde me mentaal. Na de Youth League wilde ik spelen tegen volwassenen.

"Het deed me nadenken over een mogelijk vertrek. Maar ik veranderde van mening. Ik had maar één seizoen met het reserveteam gespeeld en dat was niet zo goed verlopen. Het zou voortijdig zijn geweest. Toen ik aan het tweede seizoen begon, wist ik dat als ik het volgende jaar niet bij het eerste team zou worden geroepen, ik zou vertrekken", vervolgt hij.

Helaas voor hem was dat het scenario dat zich voordeed. Zonder kansen binnen de A-kern onder leiding van René Weiler verliet hij zodoende de Anderlechtse cocon in de zomer van 2016. De term is niet ongepast. In de buurt van Neerpede menen sommigen zelfs dat de jongeren soms te veel worden verwend.

Het was door de hoofdstad te verlaten dat Bitsindou volwassen werd: "Als er een bepaald comfort is, zet dat je niet aan om jezelf te overtreffen. Je weet niet waartoe je in staat bent voordat je met je rug tegen de muur staat. Als ik wilde dat mijn carrière van de grond kwam, moest ik mezelf in gevaar brengen".

Maar hij voelt geen bitterheid: "Ik was niet teleurgesteld, meer opgewonden om nieuwe avonturen te ontdekken. En dan dankbaar. Dankbaar voor wat de club me heeft gegeven. Of ik het nu wil of niet, ik ben een kind van Anderlecht en dat zal ik blijven. Het is niet altijd makkelijk geweest, maar de carrière die ik heb, daar dank ik Sporting grotendeels voor".

Sindsdien heeft de Congolese international (één basisplaats met Congo-Brazzaville in 2021) behoorlijk gereisd: Zwitserland, Servië, Schotland en 87 wedstrijden in de 1B met Lommel en Lierse voordat hij bij Heist in de Tweede Klasse VV terechtkwam.

Tien jaar na zijn vertrek is zijn kijk op de Anderlechtse opleiding interessant: "Als je bij Anderlecht vandaan komt, kun je overal naartoe. Omdat je daar weggaat met een bepaalde technische bagage en een winnaarsmentaliteit. Als ik de opleiding van Genk zie, had ik meer het gevoel een model als FC Barcelona of Ajax te zien, gebaseerd op een specifiek tactisch systeem".

"Als we tegen Racing speelden, dacht ik zelfs dat het voetbaltechnisch gezien aantrekkelijker was dan wij. Maar zodra je de speler uit dat systeem haalt, zal hij zich dan kunnen aanpassen? Dat neemt echter niet weg van het niveau van de opleiding bij Genk, ze zijn nog steeds heel sterk", legt hij uit.

Een mooie levensles voor de jongeren die niet kunnen wachten om door te breken bij hun opleidingsclub. Hoe prestigieuzer de omgeving en hoe meer talent het aantrekt, hoe duurder de plaatsen. Doorgaan en veerkracht tonen sluit niet uit dat je je kans elders kunt wagen als de mogelijkheid om door te breken zich niet aandient.