FR12.nl
·9 aprile 2025
Moder: ''Daarom is Feyenoord voor mij de beste stap''

In partnership with
Yahoo sportsFR12.nl
·9 aprile 2025
Na een afwezigheid van 601 dagen door een zware knieblessure heeft Jakub Moder zijn rentree in het profvoetbal gemaakt. De 26-jarige Poolse international, sinds de winterstop actief bij Feyenoord, beschouwt de Rotterdamse club als het nieuwe vertrekpunt van zijn loopbaan.
Op zijn linkerbeen draagt Moder een veelzeggende tatoeage: een doorgehaald seizoen 2022/23, symbool voor de lange periode van revalidatie en gemiste speeltijd. De middenvelder moest ruim anderhalf jaar toekijken vanaf de zijlijn, maar heeft inmiddels zijn plek op het veld én in de stad hervonden.
''Ik ben heel gelukkig bij Feyenoord. Grote club, geweldige aanhang, prachtige stad'', aldus Moder in gesprek met Voetbal International. ''Binnen twee weken had ik een huis. Ik ben hier met mijn vrouw en hond, een Cockapoo, en samen voelden we ons onmiddellijk thuis in Rotterdam. Zeker omdat ik ook veel Poolse supporters op de tribune zie.''
Moder kijkt met ambitie naar de rest van het seizoen. ''Ja, ons plaatsen voor de Champions League, het liefst door tweede te worden. Ik geloof erin, met nog een thuiswedstrijd tegen PSV voor de boeg. Ik geniet van het spelen in Nederland. Of het nou Go Ahead is of Groningen, iedereen wil hier aanvallen. Daarom is Feyenoord voor mij de beste stap. Ik kan weer genieten, lekker spelen voor de club en het Poolse elftal en vooral gezond en fit blijven. Als ik dat voor mekaar krijg, ben ik een heel gelukkig mens, omdat ik intussen wel weet wat het waard is.''
De lange blessureperiode heeft zijn waardering voor het voetbal aanzienlijk verdiept. “Het klinkt als een cliché, maar je leert pas echt dingen waarderen wanneer je ze niet hebt. Voetbal, trainen, het was allemaal vanzelfsprekend. Tot je zwaar geblesseerd raakt. Dat gevoel is moeilijk uit te leggen.”
Moder sprak onder meer met teamgenoot Quilindschy Hartman over de impact van langdurige afwezigheid. ''Hij zei dat spelers die het zelf niet hebben meegemaakt, niet kunnen begrijpen wat het betekent. Wat je mist, hoe zwaar het is. Ze kunnen zich er een voorstelling van maken, misschien, maar dan nog zullen ze het nooit écht weten en voelen. Ik kan het zien aan Q, hoe gelukkig hij nu is, omdat ik weet wat hij heeft doorgemaakt.”
Met zijn herwonnen fitheid en speelplezier richt Moder zich volledig op de toekomst. ''Zo mag je dat wel noemen, als je er negentien maanden uit bent geweest, zeshonderd-en-één dagen in totaal. Dan wil je maar één ding: gewoon voetballen. Plezier hebben in het spel. Net zoals toen je er ooit mee begon.''